Τα πεπόνια του Κίρκαγατς
Ονομαστά ήταν τα «κιρκαγατσιανά πεπόνια». Σύμφωνα με μαρτυρίες προσφύγων, στην περιοχή τους λεγόταν το εξής λαϊκό στιχούργημα:
«Μπεργαμάν πεϊνιρί (της Περγάμου το τυρί),
Σόμανιν χαϊλβασί (Χαλβάς από το Σόμα),
Κιρκαγατσίν μποστανίν (πεπόνια του Κίρκαγατς),
Μαινεμενίν γιοουρντού (της Μαινεμένης το γιαούρτι)».
Αρχείο Προφορικής Παράδοσης Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, Φάκ. Λδ 14, Κίρκαγατς.
Άγιος Παντελεήμονας
«Του Αγίου Παντελεήμονος γινότανε μεγάλη εορτή. Η λειτουργία γινότανε στην Κοίμηση και συνέχεια πηγαίναμε στον Άγιο Παντελεήμονα όπου γινόταν η παράκληση. Όλος ο κόσμος μετά ήθελε να καθήσει, να του δώσουν κόλλυβα, καφέ και μετά να φύγει. Το βράδυ γινότανε εσπερινός».
«Επειδή της Παναγίας ο κόσμος ήταν στις δουλειές του αποφασίζαμε και κάναμε πανηγύρι των Αγίων Αναργύρων. Δεν έπιασε όμως. Ξένος κόσμος δεν ερχόταν. Μόνοι μας είμαστε στην εκκλησία, μόνοι στα καταστήματα. Κι έτσι σιγά σιγά έπαψε να γίνεται».
Αρχείο Προφορικής Παράδοσης Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, Φάκ. Λδ 14, Κίρκαγατς.