1. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 299, Θέση. 2. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 299. Η πρώτη εμφάνιση του ι στην κατάληξη του ονόματος του οικισμού οφείλεται στoν πατριάρχη Κύριλλο και χρονολογείται στο 1815. Ως Φερτέκι ή Φερτέκιον αναφέρουν τον οικισμό οι περισσότεροι συγγραφείς τόσο πριν όσο και μετά την ανταλλαγή. 3. Κρινόπουλος, Σ., Τα Φερτάκαινα υπό εθνολογικήν και φιλολογικήν έποψιν εξεταζόμενα (Αθήνα 1889), σελ. 20-22. 4. Για τις θεωρίες σχετικά με την προέλευση του ονόματος βλ. Κρινόπουλος, Σ., Τα Φερτάκαινα υπό εθνολογικήν και φιλολογικήν έποψιν εξεταζόμενα (Αθήνα 1889), σελ. 20-22. 5. Κρινόπουλος, Σ., Τα Φερτάκαινα υπό εθνολογικήν και φιλολογικήν έποψιν εξεταζόμενα (Αθήνα 1889), σελ. 18. 6. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 300. 7. Φαρασόπουλος, Σ., Τα Σύλατα: Μελέτη του νομού Ικονίου υπό γεωγραφικήν, φιλολογικήν και εθνολογικήν έποψιν (Αθήνα 1895), σελ. 86. 8. Κρινόπουλος, Σ., Τα Φερτάκαινα υπό εθνολογικήν και φιλολογικήν έποψιν εξεταζόμενα (Αθήνα 1889), σελ. 17. 9. «Στατιστική της Επαρχίας Ικονίου», Ξενοφάνης 3 (1905), σελ. 44. 10. Αντωνόπουλος, Σ., Μικρά Ασία (Αθήνα 1907), σελ. 218. Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται και από την Αναγνωστοπούλου, Σ., Μικρά Ασία, 19ος αι. 1919. Οι Ελληνορθόδοξες Κοινότητες: Από το Μιλλέτ των Ρωμιών στο Ελληνικό Έθνος (Αθήνα 1992), σελ. 656, η οποία υπολογίζει τις οικογένειες των Ρωμιών σε 400 στις αρχές του 20ού αι. 11. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 299, Γλώσσα· Αναγνωστοπούλου, Σ., Μικρά Ασία, 19ος αι. 1919. Οι Ελληνορθόδοξες Κοινότητες: Από το Μιλλέτ των Ρωμιών στο Ελληνικό Έθνος (Αθήνα 1992), σελ. 656. 12. Σύμφωνα με πληροφορητή του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, οι μετανάστες με καταγωγή από το Φερτέκ κατείχαν τα ¾ των καπηλειών της Κωνσταντινούπολης. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 299. 13. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 303· Κοντογιάννης, Π., Γεωγραφία της Μικράς Ασίας (Αθήνα 1921), σελ. 151. 14. Στο αξίωμα αυτό εκλέγονταν τόσο χριστιανοί όσο και μουσουλμάνοι. Μάλιστα κατά το διάστημα 1900-1920 το αξίωμα φαίνεται ότι κατείχε ο Αναστάσιος Τσιβόγλου. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 299. 15. Σχετικά με την οργάνωση της διοίκησης βλ. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 299, 303. 16. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 300, 303· Κρινόπουλος, Σ., Τα Φερτάκαινα υπό εθνολογικήν και φιλολογικήν έποψιν εξεταζόμενα (Αθήνα 1889), σελ. 71· Αναγνωστοπούλου, Σ., Μικρά Ασία, 19ος αι. 1919. Οι Ελληνορθόδοξες Κοινότητες: Από το Μιλλέτ των Ρωμιών στο Ελληνικό Έθνος (Αθήνα 1992), σελ. 369, 414· Σολδάτος, Χ., Η εκπαιδευτική και πνευματική κίνηση του ελληνισμού της Μικράς Ασίας (1800-1922), Β΄ (Αθήνα 1989), σελ. 100, 115-117. 17. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 300· Κρινόπουλος, Σ., Τα Φερτάκαινα υπό εθνολογικήν και φιλολογικήν έποψιν εξεταζόμενα (Αθήνα 1889), σελ. 23. 18. «Στατιστική της Επαρχίας Ικονίου», Ξενοφάνης 3 (1905), σελ. 44· Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 299. 19. Κρινόπουλος, Σ., Τα Φερτάκαινα υπό εθνολογικήν και φιλολογικήν έποψιν εξεταζόμενα (Αθήνα 1889), σελ. 23. Τις παραπάνω πληροφορίες επιβεβαιώνει λίγα χρόνια αργότερα και ο Φαρασόπουλος, Σ., Τα Σύλατα: Μελέτη του νομού Ικονίου υπό γεωγραφικήν, φιλολογικήν και εθνολογικήν έποψιν (Αθήνα 1895), σελ. 86, ο οποίος μάλιστα κάνει λόγο για πλήρη αστική σχολή αρρένων και παρθεναγωγείο, στο οποίο οι μαθήτριες διδάσκονταν και την ταπητουργία. 20. Αναγνωστοπούλου, Σ., Μικρά Ασία, 19ος αι. 1919. Οι Ελληνορθόδοξες Κοινότητες: Από το Μιλλέτ των Ρωμιών στο Ελληνικό Έθνος (Αθήνα 1992), σελ. 671. 21. «Στατιστική της Επαρχίας Ικονίου», Ξενοφάνης 3 (1905), σελ. 44-45. 22. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 300. 23. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αρχεία Προφορικής Παράδοσης, Φερτέκ, ΚΠ 300. 24. Για την ίδρυση και τη λειτουργία της αδελφότητας βλ. Σολδάτος, Χ., Η εκπαιδευτική και πνευματική κίνηση του ελληνισμού της Μικράς Ασίας (1800-1922), Β΄ (Αθήνα 1989), σελ. 112-113, 152. |