Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Δαβίδ Μέγας Κομνηνός

Συγγραφή : Βουγιουκλάκη Πηνελόπη (18/10/2003)

Για παραπομπή: Βουγιουκλάκη Πηνελόπη, «Δαβίδ Μέγας Κομνηνός», 2003,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=4051>

Δαβίδ Μέγας Κομνηνός (20/3/2009 v.1) David Grand Komnenos (4/4/2009 v.1) 

ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ

 

δεσπότης, ο
Τίτλος που εμφανίστηκε το 12ο αιώνα. Στη διοικητική ιεραρχία το αξίωμα του δεσπότη βρισκόταν κάτω από εκείνα του αυτοκράτορα και του συναυτοκράτορα. Από το 14ο αιώνα και εξής τον τίτλο φέρουν οι ηγεμόνες επιμέρους περιοχών, όπως της Πελοποννήσου και της Ηπείρου.

εμιράτο Καραμάν
Το εμιράτο του Καραμάν ιδρύθηκε στις αρχές του14ου αιώνα στην κεντρική και νοτιοανατολική Μικρά Ασία, και περιλάμβανε εδάφη από τη Λυκαονία μέχρι και την Κιλικία. Πρωτεύουσα πόλη ήταν το Ικόνιο. Η οικογένεια των Καραμάν εκδιώχθηκε προσωρινά από το Μογγόλο χάνο της Περσίας Ulajtu, σύμμαχο του Ανδρονίκου Β΄ εναντίον των Τουρκομάνων. Μετά το θάνατο του Ulajtu το 1316, το εμιράτο εξελίχθηκε σε αξιόλογη δύναμη. Αφομοιώθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το β΄ μισό του 15ου αιώνα.

εμιράτο, το
Τα αραβικά εμιράτα ήταν περιοχές διοικούμενες από στρατιωτικό αξιωματούχο, τον εμίρη. Στο σουλτανάτο των Σελτζούκων ήταν οι περιοχές που αποδίδονταν ενίοτε σε μέλη της δυναστείας υπό καθεστώς επικυριαρχίας. Στα τέλη του 13ου και κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα ως εμιράτο αναγνωρίζουμε κάθε κρατίδιο που ιδρύθηκε στη Μικρά Ασία από Τουρκομάνους ηγεμόνες, αφότου διαλύθηκε το σουλτανάτο των Σελτζούκων του Ικονίου.

εμίρης, ο
Αραβικός τίτλος (amir = αρχηγός) ο οποίος δηλώνει το στρατιωτικό αρχηγό μιας περιοχής (του εμιράτου). Την Πρώιμη Ισλαμική περίοδο αποδιδόταν σε αρχηγούς στρατευμάτων, ενώ αργότερα και σε πρόσωπα με διοικητικές και οικονομικές αρμοδιότητες. Την περίοδο της κυριαρχίας των Σελτζούκων δινόταν σε στρατιωτικούς αξιωματικούς και νεαρούς πρίγκιπες. Στα τέλη του 13ου και κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα αποδιδόταν σε Τουρκομάνους ηγεμόνες μικρότερων κρατιδίων που διαδέχθηκαν το σουλτανάτο του Ικονίου.

Ισφεντιγιαρογουλαρί, Isfendiyar Oğullari
Τουρκομανική δυναστεία, που εγκαθίδρυσε την ηγεμονία της στην Κασταμονή στα τέλη του 13ου αιώνα, υπό την αιγίδα των Μογγόλων επικυριάρχων. Το διάστημα 1301-1340 ως ανεξάρτητοι ηγεμόνες επέκτειναν το κράτος τους μέχρι τη Σινώπη. Στη συνέχεια διετέλεσαν υπό την επικυριαρχία των Οθωμανών μέχρι το 1460, οπότε τα εδάφη τους ενσωματώθηκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

πρωτοβεστιάριος, ο (και πρωτοβεστιαρίτης)
Ανώτερος αυλικός, υπεύθυνος του βασιλικού βεστιαρίου, της βασιλικής ιματιοθήκης. Το αξίωμα απονεμόταν σε ανώτατους αξιωματούχους και μελλοντικούς αυτοκράτορες. Αρχικά ο πρωτοβεστιάριος ήταν υπεύθυνος για το αυτοκρατορικό ιματιοφυλάκιο. Από τον 9ο έως τον 11ο αιώνα, οπότε το αξίωμα εξελίσσεται σε τιμητικό τίτλο, ο ρόλος του πρωτοβεστιαρίου μεταβάλλεται: εμφανίζεται πλέον ως επικεφαλής στρατευμάτων, ως υπεύθυνος για τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με σκοπό την υπογραφή ειρήνης, καθώς και για τη διερεύνηση υποθέσεων συνωμοσίας κατά του αυτοκράτορα. Το 14ο αιώνα ο τίτλος παραχωρείται ιεραρχικά ανάμεσα σε αυτούς που έχουν τα υψηλότερα αξιώματα.

 
 
 
 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος

 
press image to open photo library
 

>>>