κάρανος, ο
Στρατιωτικός τίτλος της Αχαιμενιδικής Αυτοκρατορίας. Η λέξη σημαίνει «κύριος των πάντων». Ο κάτοχός του ήταν επιφορτισμένος με τη διεκπεραίωση εκστρατειών ή με την κατάπνιξη επαναστάσεων. Είχε εκτεταμένες δικαιοδοσίες πάνω στους τοπικούς αξιωματούχους της αυτοκρατορίας και δρούσε ανεξάρτητα από αυτούς, υπαγόμενος απευθείας στο βασιλιά.

παράδεισος, ο
Περσική λέξη που περιγράφει τα μεγάλα κυνηγετικά κτήματα των Περσών αξιωματούχων και βασιλέων.

σατράπης, ο
Ο τίτλος είχε την έννοια του αντιπροσώπου του Πέρση βασιλιά και στην περσική γλώσσα χρησιμοποιούνταν ευρύτατα. Στους αρχαίους συγγραφείς ο όρος προσδιορίζει συνήθως έναν αξιωματούχο του περσικού κράτους που έχει την ανώτατη πολιτική και στρατιωτική εξουσία στη διοικητική του περιφέρεια, τη σατραπεία. Στα Ελληνιστικά χρόνια ο Μέγας Αλέξανδρος εισήγαγε το θεσμό στην οργάνωση της αυτοκρατορίας του στην Ανατολή. Τη Ρωμαϊκή περίοδο με τον ίδιο όρο δηλώνεται το κληρονομικό αξίωμα του Aρμένιου ευγενή, κυβερνήτη αρμενικού κλίματος (καντόνι, ιστορικογεωγραφική ενότητα), που στις αρμενικές περιοχές εντός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ασκούσε περιορισμένη εξουσία υπό την επικυριαρχία του Ρωμαίου αυτοκράτορα.