ENTRY TYPE
General |
SUMMARY
Η περίοδος 1839-1923 σηματοδοτεί για το Οικουμενικό Πατριαρχείο μια σειρά από ριζικές αλλαγές, οι οποίες προκύπτουν από τη συγκυρία των μεταρρυθμίσεων του Τανζιμάτ, με κυριότερη την ψήφιση των Γενικών Κανονισμών το 1860, που εγκαινίασε νέες ισορροπίες στα εσωτερικά του Πατριαρχείου, αλλά και από τη σύγκρουση βενιζελικών-φιλομοναρχικών κατά τον 20ο αιώνα. Η τελευταία εδραίωσε, στη θέση του οικουμενισμού, που είχε παγιωθεί ως κυρίαρχη ιδεολογία του Πατριαρχείου από το 19ο αιώνα, ένα μοντέλο εθνικοποίησης της Εκκλησίας συμβατό με το μεγαλοϊδεατισμό της εποχής. |
|