1. Δράση – εργογραφία
Ο Ζηνόδοτος γεννήθηκε στην Έφεσο περίπου το 325 π.Χ. Υπήρξε μαθητής του Φιλητά από την Κω. Ήταν ο πρώτος διευθυντής της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας. Ως λεξικογράφος συνέγραψε ένα ομηρικό γλωσσάρι, το οποίο είχε τον τίτλο Γλώσσαι, και μια συλλογή με λέξεις από διάφορες ελληνικές διαλέκτους της εποχής του. Συνεργάστηκε με τους λόγιους Αλέξανδρο Πλευρώνιο και Λυκόφρονα για την ταξινόμηση και επιμέλεια των Ελλήνων επικών και λυρικών ποιητών. Επιμελήθηκε κείμενα του Ησιόδου (πιθανόν 8ος αι. π.Χ.), του Ανακρέοντος (τέλη 6ου-αρχές 5ου αι. π.Χ.) και του Πινδάρου (περ. 518-438 π.Χ.).1
Φαίνεται ότι ήταν ο πρώτος που ταξινόμησε την Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Ομήρου σε 24 «βιβλία». Η επιμέλειά του θεωρείται η πρώτη επιστημονική προσπάθεια να βρεθεί το αρχικό ομηρικό κείμενο. Στην προσπάθεια αυτή ο Ζηνόδοτος σημείωνε γραμμές τις οποίες δε θεωρούσε αυθεντικές. Σύγχρονοι κριτικοί τον έχουν κατηγορήσει ότι αλλοίωσε σε πολύ μεγάλο βαθμό τα κείμενα, άλλοι όμως υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να θεωρείται ότι τα παραποίησε. Είναι πιθανό να έγραψε και κείμενα με σχόλια πάνω στο έργο του Ομήρου.
1. Pfeifer, R., History of Classical Scholarship: From the Beginnings to the end of the Hellenistic Age (Oxford 1968), σελ. 105-119.