Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Constantine Palaiologos

Συγγραφή : Radic Radivoj (28/5/2003)
Μετάφραση : Sioris Georgios , Velentzas Georgios

Για παραπομπή: Radic Radivoj, "Constantine Palaiologos",
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=9835>

Κωνσταντίνος Παλαιολόγος (26/6/2008 v.1) Constantine Palaiologos (21/2/2006 v.1) 

ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ

 

caesar
In the Roman Empire the title of Caesar was given to the Emperor. From the reign of Diocletian (284-305) on this title was conferred on the young co-emperor. This was also the highest title on the hierarchy of the Byzantine court. In the 8th c. the title of Caesar was usually given to the successor of the throne. In the late 11th c. this office was downgraded and from the 14th c. on it was mainly conferred on foreign princes.

despotes
Title introduced in the 12th century. In administrative hierarchy, the office of despotes was under the emperor and the co-emperor. From the 14th century onwards, the title was given to the governors of the Byzantine Peloponnese.

megas domestikos
Supreme military commander of the imperial army. High-ranking title which was generally given to close relatives of the emperor.

sebastokrator
Honorary title of the Byzantine court. The office was established in 1081 by Alexios I Komnenos for his elder brother Isaac, equivalent to the one of regent

typikon
Foundation document of a monastery compiling the rules regarding its administrative organization and liturgic rituals, as well as the comportment inside a cenobitic monastery. The monastic typika could also include the biography (vita) of the monastery founder along with a catalogue of the movable or immovable property of the monastery. They constitute an important source for the study of the monastic life, while at the same time they shed light on many aspects of the Byzantine society. The liturgical typika were calendars with instructions for each day’s services, liturgical books with rules arranging the celebration rituals.

 
 
 
 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος

 
press image to open photo library
 

>>>